موسیقی سازماندهی صدا در زمان است
مجادله
هنرهای تجسمی سازماندهی رنگها و خطوط در فضا هستند؛
تئاتر اما سازماندهی کنشهای انسانی در زمان و مکان است
تئاتر بازنمایی- و نه بازتولید - واقعیت اجتماعی است
«تماشا- بازیگران » دعوت می شوند جایگزین شخصیت اصلی شوند و نه بر صندلی تماشاگر، بلکه روی صحنه همه موقعیتها، ایده ها و راهبردهای ممکن را بازی کنند.
دیگر بازیگران با هر مداخله ای که روبه رو می شوند، واکنشهای شخصیتهای شان را بداهه سازی می کنند، بدین ترتیب امکان تحلیلی صادقانه از احتمالات واقعیِ به کارگیری آن پیشنهادها در زندگی واقعی را ایجاد می کنند. همه «تماشا-بازیگران» از حق یکسانی برای مداخله و اجرای ایده های شان برخوردارند. تئاتر مجادله تمرینی جمعی برای زندگی واقعی است.